Het duurde even...

... Maar dan heb je ook wat!!!

Hier zijn we dan: met een uitgebreid verslag, mooie foto's en fantastisch nieuws!
We zouden zeggen: lees en geniet mee!!!
Let op: we hebben zoveel foto's dat we een keuze moesten maken. We hebben in totaal 9 delen foto's online gezet zojuist. Dat blijkt wel teveel voor 1 pagina. Klik dus rechts op de homepage steeds op de Foto's deel 1, Foto's deel 2, etc etc... Anders mis je nog veel foto's! Succes!

Iedereen bedankt voor jullie leuke berichtjes, we zien er graag nog meer natuurlijk!

Groetjes Susanne en Martijn
xxx


Dinsdag 11 september ’07 ( Manon Gefeliciteerd)

Gisterenavond hebben we ons nieuwe spel, de top 40 Quiz gespeeld, gedeeltelijk. Want na ruim een uur waren we toch redelijk moe. Een leuk spel, alleen soms wat moeilijk, maar ach, het was gezellig.
Lekker op tijd opgestaan, de vaste ochtendrituelen zoals douchen, aankleden en ontbijt.
Hierna nog even naar het thuisfront getelefoneerd om te zeggen dat het weer hier nog steeds Fantastisch is. (weer ruim 28 graden)
Alles in gereedheid gebracht om te vertrekken naar Manning Provincial Park.
De trip die eerst over de highway ging en daarna veranderde het beeld in de bergwegen, maar goed begaanbaar.
Halver wegen aangekomen bij Hope slide, hier was in 1965 (9 januari om precies te zijn) een deel van de rotsen naar beneden gekomen, dus op het viewpoint even wat foto’s en video opnamen gemaakt.
Tegen de klok van 13 uur, ongeveer na 3,5 uur rijden kwamen we aan in het Manning P.P.
Een mooie plek gezocht bij het Lightning Lake. Hierna de bergschoenen gepakt en even een stukje gewandeld, en ook gerust aan het meer.
Wat een helder (koud) Water.Ja, we hebben even pootje gebaden.
Hierna weer terug naar de Camper en Martijn hout staan kappen voor ons vuur, hier hebben we ook op ge-BBQt.
Tijdens het vuur hebben we lekker ontspannen zitten lezen en van de eekhoorns en vogels zitten genieten.
Na heerlijk te hebben gegeten en de afwas te hebben gedaan (ja, dan mis je de vaatwasser wel) nog even buiten gezeten maar toen het wat afkoelde zijn we binnen gaan zitten en hebben we een spelletje rummikub gedaan.
Redelijk op tijd weer naar bed, en genieten van weer een heerlijk nacht in de camper.


Woensdag 12 september ’07 ( Rob Gefeliciteerd)

Jongens, Jongens wat kan ik lekker slapen in die Camper (Susanne trouwens ook)
We waren van plan vroeg op te staan, maar was iets later dan gepland, maar toch wel op tijd hoor.
Eerst even naar de douche om vervolgens een lekkere omelet te maken als ontbijt, en die buiten op te gaan zitten eten. Oké het was wat fris, maar het was wederom een strak heldere lucht, met de zon. Hierna weer alles afgewassen en goed opgeborgen voor het vertrek.
Na een tocht van weer een goede 250 km aangekomen bij Camping Okanagan Lake park.
Hier weer een plek gezocht en daarna een lunch gemaakt, heerlijke vissticks met een sneetje brood.
Daarna weer in de Camper , terug gereden naar Summerland, hier hadden we een wijntour bij Sumac Ridge Estate Winery. We werden verwelkomt en hadden boven onze eigen placemats, met onze namen en 6 glazen. Hierna begon het proeven, wij beide groot wijndrinkers (niet dus) zaten als deskundige daar te proeven. Ach, het is leuk een keer gedaan te hebben.
Hierna vervolgde we onze tour met deel 2. Een ronde van de wijn.
We zagen een stuk druivenveld, hierna de ketels waar ze in rijpen, de rode wijn ontstaat dus omdat ze het velletje er langer om laten. Zo werden we door het hele proces geloodst. Als laatste kwamen we in een soort kelder, hier moesten de flessen nog 26 dagen op zijn kop hangen, maar wel elke!!!! Dag een klein stukje draaien. Het zal je werk maar wezen. Na deze tour nog even wat wijn gekocht, ja Champagne en icewine, een wijn om als dessert te nuttigen.
Daarna terug gekeerd naar de Camping. Omdat het weer nog steeds heerlijk was hebben we onze camping-stoeltjes gepakt en aan het meer weggezet. Martijn moest en zou even zwemmen in het meer (mensen wat was dat koud.). Het enige nadeel was dat ook de zon er vroeg gaat slapen dus we zaten uit eindelijk niet meer in de zon, dus terug naar de Camper.
Hier een vuur van houtskool gemaakt en ons eten klaar gemaakt, Heerlijke Biefstuk met gebakken aardappels, sla en een saus van Ui, Champignon en peper saus .
Na de afwas de houtblokken op het gloeiende goed gelegd en weer een heerlijk kampvuur gemaakt. Lekker zitten lezen tot we echt samen zowat in de vuurkorf zaten om nog te kunnen lezen. We besloten maar naar binnen te gaan en daar in bed verder te lezen. Het was 21.00 uur toen we gingen slapen, we waren beide moe.

Donderdag 13 september ’07

Het is half 7 en we zijn wakker, maar dat is ook niet gek na al om 21.00 uur te zijn gaan slapen. Maar de camper slaapt heerlijk….
Rond de klok van 8 uur zijn we vertrokken in de richting van Kelowna. Hier hebben we een fruit tour. Maar aangezien we wat vroeg waren zijn we bij Starbucks even wat wezen drinken. Na de benzine tank wederom te hebben gevuld zijn we opzoek gegaan naar onze tour, the Kelowna Land and Orchard Company. En na enig speurwerk zijn we daar ook gearriveerd. Nou de bus van de rollator delegatie 100+ was ook net gearriveerd, dus we hadden een gezelschap waarbij je dacht, zo, houd iedereen zijn eigen kustgebit bij en blijf ademen. Op de tour zelf was niets aan te merken. Die mensen (Portugees van oorsprong) hadden het goed voor elkaar , daar tussen de appels.
Na deze tour onze weg vervolgd richting Revelstone waar we de nacht zullen door brengen.
Onderweg nog even een stop gemaakt op highway 97 bij Oyama, hier was een Gatzkefarmmarket, een country store. Na ook hier te hebben rondgesnuffeld weer verder gereden, en in het stadje Vernon een lunch genuttigd. Hierna was het nog een uur of 2,5 rijden naar de camping. Bijna bij de camping zagen we de eerste bergen met eeuwige sneeuw, alhoewel het maar weinig sneeuw was aangezien de tempratuur hier toch nog vrij hoog ligt.
Op de camping eerst gezorgd dat de camper weer voorzien was van stroom, water en afvoer en daarna de was gedaan, en het eten klaar gemaakt. Susanne was bij het washok geweest en kon daar op internet, dus even snel het weerbericht gekeken. Vooruitzicht tot a.s. Dinsdag, SUNNY SUNNY SUNNY, alleen zal de tempratuur lager zijn, rond de 12 graden, maar dat is ook logisch als je een koude gebied in gaat.
Voor het avond eten hebben we Kip Hashee van ,ja hoor, Sonja Bakker.
Dus we letten echt overal op.
We hebben hier volop stroom dus vanavond gaan we een DVD kijken, waar een complete reeks al niet goed voor is he, Lekker terug naar de vrijdagavond van de jaren ’80, met dokter Jan en zuster Ingrid.

Groetjes vanuit Revelstoke, B.C. Canada


Vrijdag 14 september ’07

Zo, het is half 6, en onze wekker loopt af. Ja, vandaag gaan we vroeg op pad om dat er redelijk wat gereden moet worden en we toch wel wat dieren wilde “spotten”.
Dus ons gewassen en aangekleed, daarna de slide-out ingedaan en het water en stroom eraf gehaald. De meeste lagen nog op 1 oor, dus veel vrienden gemaakt daar, (I don’t give a shit).
Vertrokken in de richting van Banff.
Onze 1ste stop was bij Skunk Cabage Trail. We zagen het vlonderpad en dachten echt van, oké, zijn we hier zo vroeg voor vertrokken, alleen 4 vogels hadden we gespot. Nou, het grapje was nog niet gemaakt of Susanne begon te “flippen” LOPEN,Martijn, LOPEN. IK ZAG EEN BEER, IK ZWEER HET. We zetten er flink de pas in en op het einde, waar ook het begin was stopte we.
Nou, ik heb Susanne haar verslag laten doen voor de filmcamera, en dat zegt voldoende. Alleen ik had hem niet gezien en zei: laten we terug gaan, nou, geen haar op haar hoofd die daar aan dacht, dus zijn we de camper in gegaan en vervolgde we onze reis.
De reis ging verder Radium Hot Springs.
Na een stuk te hebben gereden, ongeveer een uur na de trail kwamen we aan op een top, hier hebben we de tank gevuld, en even naar Helmond gebeld. Nou, daar was het voor het eerst echt koud, maar zagen we ook eindelijk de bergtoppen met eeuwige sneeuw.
De weg werd vervolgd en het werd weer warmer, en ja de zon scheen weer volop, we hebben hier nog geen wolkje aan de lucht gezien.
Aangekomen in Radium Hot Springs stonden er in “het centrum” Big Horn Sheep, dus even een foto en film gemaakt.
Via de highway 93 zijn we naar de hot pools gereden, de camper netjes geparkeerd en heerlijk wezen zwemmen in de warmwaterbronnen. Lekker in de bergen, heerlijk ontspannen.
Na een uur zijn we weer gegaan, nog even Bianca & Frank aan de lijn gehad en daarna een lunch gepakt in de camper, stonden hier toch een paar Elk’s. Wederom foto’s en film gemaak.
Onze weg richting Banff werd vervolgd en we hebben nog even een stop gemaakt bij Paint pots. Maar dor de hevige droogte was er weinig te zien, ja ho, genoeg te zien maar niet wat je zou moeten zien.
Dus maar weer in gestapt en door gereden naar onze Camping in Banff, Tunnel Mountain.
Onze Camper weer geïnstalleerd en naar de bushalte gelopen, deze bracht ons naar Banff-Townsite. Voor 2 $ pp.
Hier hebben we weer even wat winkeltjes bezocht, en vooral de winkel compleet ingericht met kerst-artikelen had zooooooveel moois, dat als we in Banff zouden wonen we het wel zouden weten.
Zo, we zijn weer terug in de Camper en gaan nu heerlijk eten, vandaag nodlles. JAMMIE.
En dan dadelijk slapen. De komende dagen veel rondkijken, en relatief weinig kilometers rijden, ook fijn.

Groetjes uit Banff, Alberta, Canada


Zaterdag 15 september ’07 (tante Maria Gefeliciteerd)

T…ng, wat is het koud (aan m’n voeten). Een graad of 4 boven nul.
Maar we hebben heerlijk uitgeslapen, want vandaag weinig echte druk qua tijdschema.
Als ontbijt heeft Martijn pannenkoeken gebakken, jammie.
Hierna alles weer in gereedheid gebracht voor vertrek. Als eerste naar de kabelbaan van Banff.
Hier op de top heeft Susanne een paar jaar geleden een foto gemaakt voor op haar bankpasje, een mooie Witte achtergrond, nou, van die witte achtergrond was weinig meer over, helaas.
Op de top (2271 mtr) nog even met ons Wendy gebeld, om ze helemaal enthousiast te maken voor Canada.
Hierna weer naar beneden met de kabelbaan. (Frank en Freek hielden ons op de hoogte van onze jongens in Eindhoven).
We vervolgde onze weg over The Bow Vally Parkway (1a) deze weg is er om dieren te spotten.
Gelijk bij de afslag stonden 4 /5 herten aan de weg te grazen. Maar helaas waren dit de enige dieren op deze weg. Waarschijnlijk was het voor deze dieren ook weer te warm. Nog wel een paar foto’s gemaakt op diversen Viewpoints.
Aangezien we ook Emerald Lake wilde zien zijn we terug naar B.C. gereden. In Yoho National Park hebben we even onze lunch-stop gemaakt. Martijn heeft Smorrel gemaakt (gebakken Tomaat met ui en ei), terwijl Susanne heerlijk in de zon heeft zitten lezen en van een prachtig uitzicht zitten genieten.
Onze weg vervolgde we naar Emerald Lake, en bij Natural Bridge zijn we ook even gestopt, hier is een Natuurlijke brug ontstaan door het slijten van het wilde water, wat nu erg rustig was. Maar nu vallen we in herhaling.
Bij Emerald Lake hebben we ook weer mooie foto’s gemaakt, (Annemarie de foto’s voor de brochure zijn klaar).
We vertrokken weer en nu richting ons slaap verblijf, Num – Ti – Jah Lodge. We waren nog geen 2 minuten aan het rijden of Martijn zag in het beekje een grote Elk, een Mannetje, dus de gevarenlichten aangezet en foto’s en film opnamen gemaakt. En Zoals dat gaat in deze parken, stopte er vele met ons.
Daarna wederom genoten van het prachtige uitzicht onderweg.
Bij Num-Ti-Jah Lodge eerst in-checken en daarna een korte wandeling, ook weer om prachtige foto’s te maken, van het verblijf, de glacier en het meer.
En toen gebeurde het, Ja voor sommige zal het niet verrassend zijn, maar Martijn ging op zijn knieën en vroeg aan Susanne of zij met hem wilde trouwen. Als symbool daarvoor had ie een tijd terug al een Pandora Armband gekocht. Haar antwoord was na wat tranen natuurlijk : JA.
Hierna terug gelopen naar the Lodge en gelijk naar Nederland gebeld, het was daar trouwens 2 uur ’s nachts, om het nieuws te vertellen.
Hierna gedouched en naar beneden gegaan om een heerlijk diner te nuttigen. De eigenaar kwam nog even bij ons zitten om met Susanne een werkoverleg te doen, daarna zijn we heerlijk gaan slapen.
Nu als Verloofd stel!!!!!!!

Groetjes, uit Bow lake, Alberta , Canada.



Zondag 16 september ’07 (Ernst & Veronique Gefeliciteerd, 2 jaar getrouwd)

Zo, de wekker loopt af om 07.15 uur, ontwaken en even realiseren wat er allemaal gespeeld heeft gisteren.
Ja het is echt zo, we zijn nu Verloofd.
De Kalender is gisterenavond nog even te voorschijn gehaald en we hadden een paar wensen, en dan kijken of er een datum te prikken valt.
Susanne heeft als geluksgetal een 2, die moest erin zitten, allebei hadden we dat het een Vrijdag moest zijn, en het liefst net buiten de vakantietijd, en volle zomer, dus kwamen we in september uit.
Alles bij elkaar komen we uit op…………….. Vrijdag 12 september 2008.
Na ons ontbijt in the lodge, en weer even met de eigenaar gesproken te hebben.(deze gaf ons leuke en goede tips voor te bezichtigen) werd er weer met het thuisfront gebeld.
Nu omdat het daar ook een schappelijke tijd was (rond 17.00 uur).
Verder werd er natuurlijk een sms gemaakt voor diversen die het grote nieuws ook gelijk moesten horen. Zodra we bij Lake Louise kwamen, en binnen zendbereik, werden ze verstuurd. En het duurde dan ook niet lang of de felicitaties kwamen retour.
Natuurlijk genoten wij gelijkertijd van een Prachtige Lake Louise. En weer een bus vol met van die spleetie’s. Niets anders dan dringen dringen dringen. Ach, wij hebben vakantie dus zal ons een zorg zijn.
Via de weg terug zijn we naar Moraine Lake gereden. Ruim voor we er waren stond er al iemand die verteld dat we daar niet met de camper konden parkeren. Dus onze camper op aangeven geparkeerd (toch fijn als je chauffeur bent van beroep), en naar beneden gewandeld. Wat we daar zagen was gewoon lachwekkend, Susanne zei tegen Martijn: haal jij de camper maar vast weer op, maak ik wat foto’s zijn we hier weer gelijk weg.
Dus dat is zo gegaan. In Lake Louise village even de tank gevuld en toen naar de Gondela van Lake Louise. Er waren een stuk of 5 kabelbanen, die vooral tijdens het wintersportseizoen gebruikt worden.
Tijdens het informatiepraatje werd verteld dat er een uur voor ons een beer was gespot, dus we moesten goed uitkijken tijdens de route. Helaas zagen we naar boven en beneden GEEN beren, Jammer.
Boven nog even genoten van het prachtige uitzicht, waar we Lake Louise ook weer zagen,en daarna weer richting Camper voor het vervolgen van de route.
Een stuk reden we terug naar Num-Ti-Jah Lodge, het Bow Lake. Waar we vannacht geslapen hebben en waar het aanzoek is gedaan.
Een paar kilometer verder was weer een viewpoint, aangeraden door de eigenaar van Num-Ti-Jah lodge, het Peyto Lake. Echt weer een schitterend meer, waar we ook weer foto’s en film van hebben, ja de fototeller staat momenteel op 675 gemaakte foto’s.
Gelukkig hadden we onze kiekjes gemaakt want je raad het al, er was weer een volle bus spleetie’s gearriveerd. Wat een Kl*te volk.
Wij weer naar beneden naar de camper en op weg naar de laatste stop van vandaag, de camping, David Thompson. Deze camping is alleen vannacht nog open, daarna sluit ie tot volgend seizoen.
Aangekomen op onze plaats even van het uitzicht staan te genieten, want ook dit ziet er goed uit, en daarna naar binnen, een spelletje rummikub gespeeld en daarna lekker zitten eten, vandaag Nacho’s. Ook weer verrukkelijk. Nu gaan we een DVD in de laptop stoppen en weer een aflevering kijken van Dokter Jan, Zuster Ingrid. En er zal weer het e.e.a. worden gebrainstormd over 12 september 2008.


Groetjes uit David Thompson , Alberta, Canada


Maandag 17 september ’07

Zo, we hebben weer heerlijk geslapen hoor, in onze camper. Na een spannende aflevering van MCW (blijft lachen hoe het er toen aan toe ging in de Nederlandse televisie serie’s.
En natuurlijk werd er weer wat over de 12de gesproken. Details, Nee die geven we nog niet prijs.
We hebben snel alles afgekoppeld en een luchtig ontbijt genomen,zodat we volgens planning om 09.00 uur vertrokken van de camping.
Eerst een half uur terug om weer op Highway 93 (Icefields Parkway) richting Jasper te komen.
Zit daar helemaal in the middle of nowhere een grietje in een hokje, onze parkpas te controleren, nou, wij zagen in de verste verte geen ander voertuig, dus SUCCES.
Na wat kleine stops kwamen we aan bij onze Gletsjer. Over onze stops kan ik kort zijn, het was voornamelijk droog wat we zagen, de creeks die normaal flink huis houden waren niet anders dan kleine beekjes.
Om iets voor 11 uur hadden we ons gemeld bij de Ice-Tour welke ons naar de gletsjer bracht.
We hadden beide weer even een kleine inzinking toen we een volle bus Spleetie’s zagen, maar gelukkig waren die na ons pas aan de beurt (hahahahahaha).
Met een gewone bus reden we een kleine 5 minuten naar de start waar de snocoach stond te wachten.
Deze reed ons over het ijs verder naar het punt waar we mochten kijken hoe en wat op een gletsjer. Om een kleine indruk te geven, deze gletsjer is nu nog even hoog als de Eifeltoren in Parijs.
Zo dik is dat nog. Er stonden pionnen als markering waar je wel of niet mocht staan/ lopen.
We zagen nog dat er een eigenwijs vrouwtje verder liep en dus met 1 been in een gat zakte. Eigen schuld dikke bult zeggen we dan maar he.
Martijn kon het weer niet laten om nog even een foto te laten maken achter het stuur van de Snowcoach. Verschillende die al in de bus zaten riepen van: Do not touch anything, Please….
Nou, ik vertelde, I’m a truckdriver in the Netherlands. Ze zaten gelijk op hun gemak (NOT).
Hierna vertrokken we verder richting Jasper.
We hadden nog een paar viewpoints, de 1ste was bij the Sunwapta falls, een klein beekje die toch een hevige waterval ten gevolge bracht, met weer mooi helder water.
De volgende stop was bij weer een waterval, deze heet Athabaschka Falls.
Hier hadden we ook nog even met St.Michielsgestel gebeld, (schoon)moeder Paula was (samen met Tiny) namelijk een lang weekend met carnavalsvereniging “de Meute” naar België geweest, dus konden we alleen via sms laten weten over het aanzoek en de plannen.
Na even bij gekletst te hebben zijn we naar de falls gewandeld en weer stan te kijken hoe mooi de natuur hier in Canada is.
Onze weg vervolgde we over de 93a, deze weg is gelijk aan de highway 93, alleen is hier de kans op dieren te spotten groter. Nou de teller op die weg bleef steken op, 0(nul, nada, nope).
De eerst dieren die we goed zagen en op de foto hebben, hebben we gemaakt , juist, op de camping. Hier stond een Elk, waar we voor gewaarschuwd werden, het is namelijk Paringstijd.
Daarna nog even Jasper Town ingegaan om wat boodschapjes te doen.
Paula, het is hier the place to be qua Quilt. Een speciaal winkeltje met allerlei hebben dingen en patronen .
Toen we terug kwamen op de camping was die ene Elk niet meer alleen, er zaten een stuk of 15 vrouwtjes en 1 Mannetje, dus weer wat foto’s gemaakt.
Vanavond eten we lekker makkelijk, we hebben Pizza, zelf bakken in onze oven. Daarna weer relaxen en ons op maken voor de rest van ons verblijf in Canada.


Groetjes uit Jasper , A.B. Canada

Dinsdag 18 september ’07

Zo wederom een goedemorgen.
Het was weer fris (aan de voeten) maar wel weer heerlijk liggen slapen.
Gisterenavond hebben we een DVD zitten kijken, nee vandaag geen Dokter Jan en Zuster Ingrid, Nee, vanavond lekker lachen om : Ronnie, de post.
Een Kolderieke film van en voor Helmonders. (ja en we wonen allebei nu nog in Helmond dus….)
Belevenissen waar je gewon bijna anderhalf uur om kunt gaan zitten lachen.
Na wederom alles in gereedheid te hebben gebracht vertrokken we naar de Jasper SkyTram.
Deze tram bracht ons naar een hoogte van 2310 meter boven de zeespiegel.
Je had hier een uitzicht, ja daar gaat ie weer, wel zo prachtig, hele stukken bos en verschillende meren die je dan zag liggen. Het was ook niet mogelijk om te voet naar beneden te gaan, waar dat bij andere bergen en kabelbanen meestal wel mogelijk was.
We hebben nu 4 verschillende kabelbanen (gondola, Skytram, stoeltjeslift) gehad, maar wij waren van mening dat deze toch wel een super mooi uitzicht had. Niet dat bij de andere niet was, maar dit was anders.
Na onze tocht naar beneden zijn we begonnen aan onze lange trip richting Claerwater, de plaats waar we 2 nachten op dezelfde KOA camping zullen staan. Na een klein uur kwamen we aan bij de hoogste berg van de Rockies. Mount Robson. Susanne had hem al eerder gezien, maar toen was ie maar een stukje zichtbaar door alle bewolking. Vandaag was het een stuk helderder, dus miste we alleen het topje.
We hebben een lunch stop gemaakt bij Blue River. Martijn heeft wederom heerlijke Smorrel gemaakt, jammie. Onderweg zagen we nog een Coyote. Super mooi beest. Stond gewoon op de vangrail te wachten totdat wij voorbij waren. Helaas reden we bijna 90 km (was een highway) en konden we dus niet zomaar stoppen. Geen foto dus. Helaas.
Zo hebben we een beetje rust en tijd om de camper weer netjes te krijgen, de was te doen en gewoon te genieten van het mooie weer. Ja het is werkelijk waar niet te geloven, maar we zitten op dag 11 en we hebben nog geen druppel regen gehad. Alleen maar zonneschijn, goed he?
We zitten nu op de camping in Clearwater, net voor de ingang van het Wells Gray Park. Vanavond gaan we tegen schemer een ritje maken, wederom op zoek naar beren.
We houden jullie op de hoogte….

Groetjes uit Clearwater, B.C, Canada